چکیده مقاله :
هدف از ارزیابی اثر شکل فیزیکی جیره های غذایی (آردی,پلت و اکسترود)بر ویژگی های بستر , خصوصیات کیفی پا,سینه و شاخص های استخوان درشت نی بود. بدین منظور 936 قطعه جوجه گوشتی یک روزه نژاد راس 308 با 3 تیمارآزمایشی (آردی , پلت و اکسترود) و 12 تکرار و 26 قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 6 هفته پرورش داده شد . کیفیت فیزیکی بستر ( pH , رطوبت , نیتروژن و ازت فرار ) و جمعیت میکروبی بستر ( باکتری های اسپورزا , قارچ, باکتری های هوازی کل ) , ناهنجاری های پا و لاشه ( لنگش , زخم کف پا , سوختگی مفصل خرگوشی , زخم سینه ) و عناصر معدنی ( کلسیم و فسفر) و شاخص های استخوان درشت نی ( طول , قطر, وزن, درصد وزنی , قدرت شکستگی ) در روز 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفت و تلفات به صورت روزانه ثبت شد . نتایج این مطالعه نشان داد که در تیمار اکسترود درصد رطوبت , نیتروژن و میزان ازت فرار بستر و جمعیت باکتری اسپورزاو کل قارچ بستر کمتر از تیمارهای دیگر بوده است . اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد زخم کف پا , زخم سینه , کلسیم و فسفر استخوان و شاخص های استخوانی درشت نی غیر معنی دار بود . درصد سوختگی مفصل خرگوشی و لنگش و تلفات در تیمار اکسترود و پلت بیشتر از تیمار آردی بوده است . بنابراین شکل خوراک پلت و اکسترود در مقایسه با خوراک آردی اثرات منفی روی درصد رطوبت , نیتروژن و میزان ازت فرار بستر و درصد تلفات داشته و باعث افزایش وقوع سوختگی مفصل خرگوشی و لنگش در جوجه های گوشی گشته است , بنابراین مدیریت بستر هنگام استفاده از خوراک پلت و اکسترود توصیه می شود .
ادامه مطلب
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص، قومیت ها، عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.